• 1st Dancing Routes Komotini
  

Χορογραφίες

Ρίζα

17-18-19/3/23 20.30
Κι αν πάλι τους δείξεις το δρόμο της δύναμης και τους ξεφωνίσεις να πιστέψουν μόνο τον εαυτό τους θα τους δώσεις μια πίκρα παραπάνω.Γιατί δε θα το μπορούν, θα ' ναι βαρύ γι' αυτούς και θα 'ναι πάλι η μοναξιά σου. ..." (Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ, Μοναξιά)

Ξεκινώντας από τις σχέσεις που σχηματίζονται ανάμεσα σε τρία σώματα τα οποία κινούνται υπό την αφήγηση των στίχων της "Μπαϊντούσκας", το κομμάτι εξερευνά το ρόλο μιας ομάδας , παρακινητικό, τρυφερό καταπιεστικό ή αφομοιωτικό πάνω στα μέλη της.

Χορογραφία: Αρετή Μίχου

Μουσική: Παραδοσιακή

Χορεύουν : Χριστίνα Ζιαγάκη, Αναστασία Ιωαννίδου, Γιώτα Ιωαννίδου

Ψάχνοντας το τραύμα

17-18-19/3/23 20.30

Από μικρά παιδιά έχουμε απαγορεύσεις, και έτσι αναγκαζόμαστε να παραιτηθούμε απ' την ικανοποίηση των επιθυμιών μας. Η μοίρα μας ταυτίζεται με τη μοίρα του κοινωνικού συνόλου, λέμε ΝΑΙ στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας γιατί ενδόμυχα θέλουμε να αρέσουμε στους άλλους. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να πορευθεί ως αυτάρκης και αυτόνομος; Κοιτώντας πίσω μας παρατηρούμε πληθώρα τραυμάτων. Τί εμπόδια αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος στο να αναπτύξει μια υγιή προσωπικότητα όταν βάλλεται καθόλη τη διάρκεια της ζωής του; Από που προήλθε το τραύμα του;

Χορογραφία-Ερμηνεία : Μάρα Ξυλά

No subject
Όπως αναφέρεται και στον τίτλο η χορογραφία δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο θέμα. Δημιουργήθηκε σε μια στιγμή ανάγκης έκφρασης μέσω του σώματος.
Χορογραφία - ερμηνεία : Αδαμαντίνη Βέττερ
Μουσική : Abra

Μπαμπούσκα

Μια performance που απεικονίζει ενωμένες γυναίκες στο σώμα μιας δύναμης.

Την γυναίκα, μάνα, κόρη και ξανά μάνα.

Πόσες γενιές κρατάει άραγε;

Πόση αγάπη υπάρχει μέσα σε μια ξύλινη κούκλα;

Χορογραφία- Ερμηνεία : Αλμπίνα Σαμσωνίδου

Τι συνέβει;

18-19/3/23 20.30

Σε ένα κόσμο που τρέχει, ξεκινούν να ζουν οι άνθρωποι…. Φτάνουμε σε μία ηλικία και ξεχνάμε ό,τι αθώο και παιδικό υπήρχε μέσα μας… Γιατί; Τί συνέβη; Είναι άραγε συνήθειο του ανθρώπου να σοβαρεύει και να ξεχνάει την παιδικότητά του; Κι αν ναι, γιατί; Μέσα από αυτή τη χορογραφία θα δείτε ό,τι έχετε ίσως ξεχάσει ή θάψατε βαθιά μέσα σας…

Αντλώντας έμπνευση από διάφορα παιχνίδια που παίζαμε ως παιδιά, αλλά και ως ενήλικες προσπάθησα να απεικονίσω τα συναισθήματα, τις αναμνήσεις και την παιδικότητα που είχαμε όταν ήμασταν μικροί. Μια παιδικότητα που μέχρι και σήμερα, έχει τη δύναμη να μας απελευθερώσει από τα δόντια του ρεαλισμού και να εντρυφήσει στις αναμνήσεις του παρελθόντος. Να αναζωπυρώσει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία μας και να μας υπενθυμίσει πως ήταν κάποτε ο κόσμος, όταν το «γιατί» ήταν μια δύσκολη ερώτηση.

Χορογραφία: Χριστίνα Ζιαγάκη

Χορεύουν: Χριστίνα Ζιαγάκη, Αρετή Μίχου, Αμαλία Τζώγα

Αφηγητής: Κωνσταντίνος Νίκογλου

Μουσική: Asturias , Κάλαντα – Θανάσης Παπακωνσταντίνου

The secret place of the wild strawberries

17-18/3/23 20.30

Το κρυφό μέρος είναι το σώμα μου. Οι άγριες φράουλες είναι η άγρια ομορφιά της μεταμόρφωσης.

Από το ένα στο άλλο σώμα μεταφέρομαι. Από καιρό ακούω τις σειρήνες να με προειδοποιούν για τον γκρεμό που βρίσκεται πίσω από την ασχήμια. Μου λέγαν πάντα να προσέχω. Και να τώρα που είμαι ήδη στην κόλαση.

Μια κινητική παράσταση αφιερωμένη στις έννοιες της ασχήμιας και της ομορφιάς, στο σώμα που συνεχώς μεταμορφώνεται κι αλλάζει, στον άνθρωπο που είναι εξορισμένος να κατοικεί σε ένα σώμα που δεν του αρέσει. Ή που δυστυχής δεν βλέπει το σώμα που ήδη έχει.

Χορογραφία- Ερμηνεία : Βίκυ Αγγελίδου

Ζωντανή Μουσική (πνευστά) : Σωκράτης Βότσκος

Η καρέκλα της

17-18-19/3/23 20.30

Πίσω απ' την πλάτη της σιωπής

βαλθήκαμε να διαπεράσουμε τα τείχη απ' τις χαραμάδες

αγνοώντας τον άνεμο που στο παράθυρο στριμώχτηκε.

Ασυμβίβαστες, επιθυμούμε να αποσπαστούμε απ' ό,τι σιωπά

από τούτη τη σιωπή που μας τσακίζει και μας διαμελίζει.

(Nosotras, Hortensia Carrasco Santos)

Αντικείμενο μελέτης της παρούσας χορογραφίας συνιστά το φαινόμενο της γυναικείας κακοποίησης. Λειτουργεί ως μία προσπάθεια διαμόρφωσης πλήρους εικόνας γι' αυτό και σκιαγράφησής του, μέσα από τη χρήση όλου του εύρους των κινήσεων και των δυνατοτήτων που προσφέρει το σώμα μιας χορεύτριας, επιχειρώντας να περιγράψουν εμπειρίες ή καταστάσεις, με τις οποίες κατά κανόνα έρχονται αντιμέτωπες οι κακοποιημένες γυναίκες. Κύριο σκοπό αποτελεί η προβολή των επιπτώσεων του προβλήματος στην ψυχή και στο σώμα τους, καθώς και η γνωστοποίηση της ανάγκης ύπαρξης πρακτικών παρεμβάσεων για τα άτομα που έχουν υποστεί οποιαδήποτε μορφή βίας, γραμμών και κέντρων υποστήριξης στα οποία να μπορούν να απευθυνθούν.

Επομένως, η χορογραφία επιθυμεί να μεταδώσει μηνύματα πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα, που σχετίζονται με την αναγκαιότητα κινητοποίησης των ίδιων των θυμάτων για την αντιμετώπιση κάθε είδους κακοποίησης, την εξάλειψη του φόβου και το σπάσιμο της σιωπής. Τέλος, φιλοδοξεί να γεννήσει στο κοινό ένα πλήθος συναισθημάτων, άμεσα εξαρτώμενο από την προσωπική του μετάφραση και ερμηνεία των όσων θα κληθεί να παρακολουθήσει.

Χορογραφία:Αναστασία – Ειρήνη Ιωαννίδου

Μουσική: Remembrance by Balmorhea

149( αποσπάσματα)

18/3/23 20.30

«Έλα μαμά να καθίσουμε εδώ!

-Όχι θα πάμε στο χωριό..

Αν έμεναν στ' αμπέλι θα γλίτωναν, γιατί εκεί δεν πήγαν αυτοί.

Ήρθε ενας Γερμανός τους λέει βγείτε θα σας γλιτώσω εγώ..

Μαμά κάτσε μέσα μη βγαίνεις έξω! –Όχι θα μας γλιτώσει αυτός είναι γνωστός..

Από εκεί μας μάζευαν λέει και μας πήγαιναν στο Φούρνο…άλλοι τους χωρούσε άλλοι δε τους χωρούσε…Ύστερα τους έβαλαν φωτιά, τους έκαψαν, κάηκαν, έκαναν.

Αλλά αυτή ήταν ζωντανή η καημένη ήταν να ζήσει..»

Ευαγγελία Λαγού, 30-08-2022

2 Σεπτεμβρίου 1944.

Γερμανοί Ναζί και Έλληνες συνεργάτες τους εισβάλλουν στο χωριό του Χορτιάτη.

Οι άντρες του χωριού λείπουν στα χωράφια.

Το χωριό καταστρέφεται.

149 άνθρωποι, γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι σκοτώνονται ή καίγονται ζωντανοί.

Οι Καθηγητές που δίδαξαν στο 1ο Φεστιβάλ

Θέμης Παυλής

 Γεννήθηκε στην Άφυτο Χαλκιδικής. Ξεκίνησε τα πρώτα του μαθήματα Κλασικού Χορού στη Θεσσαλονίκη και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (δίπλωμα καθηγητή χορού) στην Αθήνα. Το 2008 κερδίζει υποτροφία για το Montpellier της Γαλλίας από τον πρώτο χορευτή της όπερας του Παρισιού Rudy Bryans.

Χόρεψε σε διάφορες χορευτικές παραστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, με την ομάδα σύγχρονου χορού LOAD, με την ομάδα του Maurice Bejart στο θέατρο Βadminton, στην όπερα "SYROE" (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βερσαλλίες, Βισμπάντεν), στο musical Billy Elliot (στο ρόλο του μεγάλου Billy Elliot) θέατρο Παλλάς, στο Sweet charity (θέατρο Badminton) στη διεθνή παραγωγή THE THREAD σε χορογραφία Russel Maliphant ενώ για δυο συνεχόμενες σεζόν συνεργάζεται ως προσκεκλημένος χορευτής στην όπερα του Κουβέιτ αλλά και σε άλλες χορευτικές παραστάσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Συνεργάστηκε ως υπεύθυνος κινησιολογίας, στην όπερα «Καρναβάλι της Βενετίας» (θέατρο Κακογιάννης), στην Παιδική Όπερα «Το Μαγικό Βιολί» (θέατρο Ολύμπια), στην Όπερα «Nabucco» (ΗΡΩΔΕΙΟ), στη μουσικοχορευτική παράσταση «Το μπλε κοχύλι » σε συνεργασία με την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (Κ.Σ.Ο.Τ)., στον «Κουρέα της Σεβίλλης» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και στο θεατρικό έργο ΤΑΡΤΟΥΦΟ σκηνοθεσία Αιμίλιου Χειλάκη, στο STUDIO OPERA της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και στην Ανώτερη σχολή θεάτρου ΙΑΣΜΟΣ του Βασίλη Διαμαντόπουλου.

Δίδαξε το μάθημα του μπαλέτου στη Σχολή Χορού της ΕΛΣ (Εθνική Λυρική Σκηνή), στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης ΚΣΟΤ και σε άλλες Επαγγελματικές και Ερασιτεχνικές ιδιωτικές Σχολές Χορού, καθώς και σε σεμινάρια ως προσκεκλημένος καθηγητής. Έχει υπάρξει κριτής στον εθνικό διαγωνισμό χορού της Κύπρου. Είναι υπεύθυνος της χορευτικής παραγωγής της ΛΑΒΡΥΣ -THE THREAD- με παραστάσεις στο Λονδίνο, Γερμανία, Ιταλία, Σ. Αραβία, Επίδαυρο, Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Κατέχει την θέση του Διευθυντή Σπουδών σε αναγνωρισμένη από το κράτος ερασιτεχνική σχολή χορού «Μαρία Λάκκα».

Ηλίας Μπαγεώργος 

 Ο Ηλίας Μπαγεώργος έχει γεννηθεί στην Αθήνα και είναι απόφοιτος του Θεσσαλικού Μπαλέτου, υπό την καθοδήγηση του Γκες Μίχωφ.

Με υποτροφίες από την Ακαδημία ᾽Jacob's Pillow᾽ στη Νέα Υόρκη και την Κρατική Σχολή ᾽Ορχηστρικής Τέχνης᾽, ειναι ενεργός χορευτής από το 2008. Η πρώτη του μεγάλη συνεργασία ξεκίνησε με το Εθνικό Μπαλέτο της Κούβας κατά την περίοδο των σπουδών του στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Έχει συμμετάσχει σε πλειάδα παραστάσεων και Festival σε εγχώριες και διεθνείς παραγωγές. Την περίοδο 2014-2015 χόρεψε στο videodance "The pelican" παραγωγής του Dancetheater Lydia Lithos όπου και ταξίδεψε σε 12 χώρες. Τα τελευταία χρόνια ως Freelancer κάνει παραγωγές με την ομάδα Dancers Of North. Συμμετείχε στο Thread, μια μεγάλη παγκόσμια περιοδεία με τον Russell Maliphant. Πρόσφατες συμμετοχές του σε παραστάσης αποτελούν η τελευταία παραγωγή της ομάδας Stereo Nερό «442, or A Game Without Score» στην Στέγη Γραμμάτων Και Τεχνών αλλά και η παραγωγή του Θέατρου OLVIO «Αυτοί που περπατούν στα σύννεφα». Εργάζεται από το 2009 ως καθηγητής χορού σε αναγνωρισμένες σχολές χορού σε όλη την Ελλάδα αλλά και σε ακαδημίες και σχολές θεάτρου.

Ως δημιουργός σκηνοθετεί και χορογραφεί σε παραγωγές της ομάδας του και σε θεατρικές παραστάσεις. Έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με το παιδικό θέατρο (σκηνοθεσία-χορογραφία-κινησιολογία) συνεργαζόμενος μεταξύ άλλων με την Ξένια Καλογεροπούλου και τον Φώτη Σπύρου. Η χορογραφική του δουλειά έχει παρουσιαστεί σε φεστιβάλ χορού, τόσο με ομαδικές όσο και ατομικές χορογραφίες (Compartments Young Choreographers Festival, Dance Laboratory Rhodes, κ.α.). Στην πρόσφατη χορογραφική του ενασχόληση έχει εντάξει τη δημιουργία dance videos, σε παραγωγή της ομάδας (Arthur, Goth Princess).

Είναι ο ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του DANCE Athens (www.danceathens.gr).

Βίκυ Αγγελίδου

 Η Βίκυ Αγγελίδου είναι απόφοιτος της ανώτερης επαγγελματικής σχολής χορού Α. Καφαντάρη, του τμήματος Ψυχολογίας ΑΠΘ, του Μεταπτυχιακού Performing Pubic Space στο Fontys της Ολλανδίας, και στο παρόν εκπαιδευόμενη του Gestalt foundation Θεσσαλονίκης στην Gestalt ψυχοθεραπεία.

Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται μεταξύ Ελλάδας και Ολλανδίας. Έχει οργανώσει χορευτικές παραγωγές εσωτερικού και εξωτερικού χώρου με την χρηματοδότητση του οργανισμού Kunstloc και Makersfonds Tilburg. Είναι artist in residence στον οργανισμό Makershuis Tilburg και έχει παρουσιάσει τις δουλειές της σε διάφορα φεστιβάλ της Ολλανδίας και της Ελλάδας. Είναι μέλος του διεθνούς καλλιτεχνικού οργανισμού IETM και έχει συνδιoργανώσει το Closed Eyes Festival και το Pocket Dance Festival.

Έχει διδάξει τεχνική σύγχρονου, αυτοσχεδιασμό, χορογραφία και θεωρία σύγχρονου στην ανώτερη επαγγελματική σχολή της Φ. Κουτλογεωργίου, έχει διδάξει στο μεταπτυχιακό Performing Public Space, παρουσιάζοντας την δουλειά της, στους 2ετείς φοιτητές του Fontys, στα πλαίσια της θεματικής εβδομάδας Art meets Arts. Από το 2017 διοργανώνει σεμινάρια με ποικίλες θεματικές, εστιάζοντας στην τεχνική του χορού, στην χορογραφία, στο ποιητικό σώμα, στον λόγο και κίνηση, στα στοιχεία της σύνθεσης (composition tools), στις παραστάσεις δημοσίου χώρου κ.α. Από το 2021 έχει ξεκινήσει να εργάζεται και ως Ψυχολόγος, ατομικά και συστήνοντας ομάδες στήριξης και αυτογνωσίας. 

Αρετή Μίχου

 Γεννήθηκε το 1994 και μεγάλωσε στην Ξάνθη όπου ξεκίνησε χορό σε μικρή ηλικία. Σπούδασε στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού Ακτίνα . Αποφοίτησε το 2016 λαμβάνοντας το αναγνωρισμένο από το ΥΠΠΟ Δίπλωμα επαγγελματία χορεύτριας/ καθηγήτριας χορού. Στη συνέχεια αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης ΑΠΘ. Έχει λάβει μέρος σε παραστάσεις της παιδικής και εφηβικής σκηνής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος ως χορεύτρια, βοηθός κινησιολόγου και βοηθός σκηνοθέτη. Έχει χορέψει με τις ομάδες σύγχρονου χορού Vis Motrix , Die Wolke Art Group και B_area 4 με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Το 2019-20 υπήρξε μέλος της εκπαιδευτικού σκοπού ομάδας physical theatre JV2/Jasmin Vardimon Company με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο στο πλαίσιο της οποίας συνεργάστηκε με τις/τους χορογράφους Jasmin Vardimon, Mafalda Deville, Anthony Matsena. Από το 2016 διδάσκει κλασικό, σύγχρονο χορό και αυτοσχεδιασμό σε παιδιά και ενήλικες.

Αλεξάνδρα Τσοτανίδου

Η Αλεξάνδρα Τσοτανίδου γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1982. Είναι χορεύτρια, χορογράφος και καθηγήτρια χορού έχοντας ως βάση για πολλά χρόνια την Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού "Ανδρομάχη Καφαντάρη" και στην Νομική Σχολή του ΑΠΘ. Ακολούθησε εκπαίδευση πάνω στο EnsemblePhysical Theatre στην Αγγλία (University ofHuddersfield), παρακολούθησε το intensive course του SNDO (Άμστερνταμ), το Smash Berlin (movementresearch and practices on experimental performance) καθώς επίσης και σεμινάρια χορού και αυτοσχεδιασμού στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Έχει συνεργαστεί με το ΚΘΒΕ ως χορογράφος και κινησιολόγος σε θεατρικές παραγωγές ("Ένα παιδί μετράει τ' άστρα" σκην. Γιάννη Ρήγα, "Μαντάμ Σουσού" σκην. Γιώργου Αρμένη) και με τις ομάδες "Vis Motrix","Kontakt Ensemble", "Δρώσα Μάζα", την κολεκτίβα Rough/Cut, καθώς και με ανεξάρτητους καλλιτέχνες ενώ ταυτόχρονα παρουσίαζε και δικές της προσωπικές δουλειές ("Void", "The Beam", "there you Are you there", "Fit").

Ήταν για 8 χρόνια μέλος του DUENDE International Ensemble, ενός δικτύου καλλιτεχνών με καλλιτεχνικό διευθυντή τον John Britton, που έχει ως βασικό άξονα τον αυτοσχεδιασμό, την στιγμιαία σύνθεση αλλά και σύνδεση των ατόμων επί σκηνής. Υπήρξε υποψήφια στην κατηγορία «Νέος ή πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης» των Βραβείων Κάρολος Κουν και Βραβείων Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής 2013 - 2014, για το ρόλο της «Νάντεζντα» στην παράσταση «Οικογενειακές Ιστορίες» της Biljana Srbljanovic σε σκηνοθεσία ΣμαρώςΠλατιώτη.

Μέχρι και το καλοκαίρι του 2017 δίδαξε σύγχρονο χορό στην Θεσσαλονίκη, ενώ το 2018 επιλέχθηκε ως μία από τις νέες χορογράφους στο πρόγραμμα "Breaking Art" (Σοφία Μαυραγάνη / Θάνος Πολυμενέας-Λιοντήρης) για να παρουσιάσει δουλειά της σε συνεργασία με νέους συνθέτες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τον Σεπτέμβρη του 2018 έγινε δεκτή στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα MAin Theatre Practices στο ArtEZ Institute of the Arts(Arnhem, NL). Η έρευνα της στα πλαίσια του μεταπτυχιακού αλλά και το ευρύτερο ενδιαφέρον της τα τελευταία χρόνια στράφηκε όλο και περισσότερο προς συμμετοχικές διαδικασίες και προσεγγίσεις και ταυτόχρονα στη δημιουργία συνθηκών και χώρων-ρεαλιστικών, διαδικτυακών ή φαντασιακών-, που να περιβάλλονται από μία αίσθηση οικειότητας ώστε προσωπικές ιστορίες να μπορούν να ξεδιπλωθούν.

Τα τελευταία 3 χρόνια ζει στην Ξάνθη και έχει αποκτήσει ένα παιδί. Παράλληλα απο το 2020 εργάζεται στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Φωτεινής Κουτλογεωργίου όπου διδάσκει Σύγχρονο Χορό , Αυτοσχεδιασμό-Χορογραφία και Θεωρία Σύγχρονου Χορού. 

Κώστας Χρυσαφίδης

 Ο Κώστας Χρυσαφίδης γεννήθηκε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1989.

Δημήτριος Ράπτης

 Ο Δημήτρης Ράπτης αποφοίτησε την επαγγελματική σχολή χορού του Δήμου Θεσσαλονίκης το 2010 ενώ την ίδια περίοδο έγινε μέλος της ομάδας σωματικού θεάτρου και ερευνητικής κίνησης Ars Moriendi μελετώντας το σύστημα Θοδωρής Τερζόπουλος. Στην μετέπειτα πορεία του εκπαιδεύτηκε από γνωστούς και καταξιωμένους καλλιτέχνες του χορού και ερευνητικής κίνησης German Jauregui (Ultima Vez), David Zambrano, JohnBritton, Baris Michi, Ulay, Δάφνης Κόκκινος αλλά και άλλους αξιόλογους καλλιτέχνες στο είδος.

Στην συνέχεια έλαβε μέρος στο πρόγραμμα του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος με τίτλο "Η Αρχιτεκτονική ως Εργαλείο Σκηνογραφίας και ο ρόλος του σκηνογράφου-δημιουργού στη Σύγχρονη Θεατρική Δημιουργία".

Επιμελητής του προγράμματος o αρχιτέκτονας και σκηνογράφος Ανδρέας Σκούρτης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Performing Architectures και λέκτορας σκηνογραφίας στο Royal Central School of Speech and Drama, University of London με στόχο την διερεύνηση της θεωρητικής αντίληψης και κυρίως την καλλιτεχνικής πρακτικής σε σχέση με την ευρεία και δυναμική εξέλιξη της σκηνογραφίας (scenography) και του ρόλου του σκηνογράφου- δημιουργού διεθνώς.

Εκπαιδεύτηκε σε δημόσιο πρόγραμμα κατάρτισης μέσω Κ.Ε.Κ

στο Θέατρο /Κουκλοθέατρο / Θέατρο σκιών με μονοετή φοίτηση ως μετεκπαίδευση στην ήδη υπάρχουσα εμπειρία του και σπουδές του, όπως και ολοκλήρωσε μονοετή φοίτηση του προγράμματος Νιάρχος στο Design με παρουσίαση δυο έργων στο κατάλογο του προγράμματος.

Στην συνέχεια έλαβε την βεβαίωση της συμμετοχής του ως εκπαιδευόμενος σε ταχύρυθμο πρόγραμμα εκμάθησης ψηφιακών τεχνών και μέσων του

Δήμου Αθηναίων με τίτλο Εργαστήριο Ποιώ- MakerSpace με προτεινόμενο έργο ψηφιακή κίνηση στο σώμα ενός performer (Λόγω covid 19 η παρουσίαση δεν έχει ολοκληρωθεί).

To 2010 ίδρυσε την επαγγελματική ομάδα παραστατικών τεχνών, ερευνητικής κίνησης και σωματικού θεάτρου "Σώμα Ως". Λόγω των σκηνοθετικών προσεγγίσεων και προτάσεων του προαναφερόμενου καλλιτέχνη η ομάδα συντελέστηκε παράλληλα από 60 καλλιτέχνες. Οι άνθρωποι που πλαισίωσαν την ομάδα προήλθαν από τους κλάδους όλων των τεχνών όπως μουσική, χορός, θέατρο, σκηνογραφία, καλές τέχνες, φωτογραφία, κινηματογράφο, γραφιστική. Την περίοδο αυτή συντόνισε και οργάνωσε παράλληλα, δράσεις και έργα και συνεργάστηκε με μεγάλους κρατικούς και δημόσιους φορείς όπως Μέγαρο Μουσικής, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 9η Βυζαντινή εφορία , μνημεία UNESCO, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Τελλόγλειο 'Ίδρυμα Τεχνών, Αντιδημαρχία Πολιτισμού Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Δημητρίων, κ.α. αλλά και με καλλιτέχνες διαφορετικών τεχνών (εικαστικοί ,ποιητές, λογοτέχνες, μουσικοί κ.α) για την δημιουργία τόσο των έργων τους όσο και της προσωπικής του έμπνευσης μέσα από αυτά.

Μερικά από τα έργα που σκηνοθέτησε και χορογράφησε είναι "Αντισώματα" με κείμενο από τον ποιητή - λογοτέχνη Δημήτρη Δημητριάδη, "Η αποσύνθεση της Αφροδίτης" κείμενο Εμίλ Ζολά, "Walking with the Ghosts" μια περιπατητική περφορμανς στις φυλακές του Γεντί Κουλέ, "Στάσεις" στο φεστιβάλ Δημητρίων Θεσσαλονίκη, "Το Αρχοντικό της Μινόρε" μια χορευτική οπερέτα, "Στα βήματα της Ρώσικης πρωτοπορίας" (σε συνσκηνοθεσία / χορογραφία με άλλους καλλιτέχνες) ένα αφιέρωμα στην έκθεση Κωστάκη από την μόνιμη συλλογή του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης κ. α. Με την ιταλική εταιρεία Anima συνεργάστηκε ως χορογράφος και σκηνοθέτης στα musical "Μamma Mia", "Grease" , "We will Rock you" και "Alladin". Στην συνεργασία του αυτή ηγήθηκε της ομάδας που του προτάθηκε από την εταιρεία Anima , των 12 ατόμων, καλλιτέχνες του εξωτερικού με διαφορετικό backrournd και ταλέντο ο καθένας ώστε να αναδειχθούν τα παραπάνω musical. Καλεσμένος από την Αντιδημαρχία Πολιτισμού Λάρισας και την εταιρεία Off Art ολοκλήρωσε την παράσταση "Αιδώς Σου" και έναν κύκλο σεμιναρίων στο θέατρο Λάρισας .

Υπό την εποπτεία του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης δημιούργησε το τμήμα Art in Actionένα ξεχωριστό τμήμα και πρωτοπόρο για την εποχή του και τον χώρο που το πλαισίωσε. Κύριο μέλημα του ήταν η έρευνα και συσχέτιση των παραστατικών τεχνών με τα έργα τέχνης του Μουσείου. Μια προσέγγιση και παράλληλη ανάγνωση έργων τέχνης με τελικό αποτέλεσμα την έκφραση μέσο της κίνησης και παραστατικών μέσων.

Το 2012 διοργάνωσε το 1ο International festival "Jam of Arts" ένα φεστιβάλ χορού και άλλων τεχνών, με συμμετοχές διακεκριμένων εκπαιδευτών ανά τον κόσμο.

Οι συμμετοχές ξεπέρασαν τις προσδοκίες με αποτέλεσμα λίγα χρόνια αργότερα δημιούργησε σε έναν εξωτερικό χώρο ενός ιδιωτικού κτήματος το Φεστιβάλ Τεχνών "ART FARM" όπου και μετέτρεψε ένα κτήμα, σε χώρο σεμιναρίων και παρουσιάσεων.

Συμμετείχε σε διαγωνισμό του ISTD (International Society of Typographic Designers-Αγγλία) ένα πρότζεκτ της Νταίζυ Σερδάρη, ως σκηνοθέτης, χορογράφος και σκηνογράφος όπου και κέρδισαν το 1ο βραβείο.